آموزش ها-هاست نگار

راهنمای انتخاب توزیع لینوکس

برای راه‌اندازی یک سرور ابری، یکی از اولین کارهایی که باید انجام دهید، نصب یک سیستم عامل است. در عصر حاظر، این به معنای استفاده از یک سیستم عامل لینوکس است، ولی در گذشته، هم سرورهای ویندوز و هم دیگر انواع یونیکس در زمینه‌های تجاری محبوب بودند، اما تقریباً همه اکنون از لینوکس به دلیل پشتیبانی گسترده‌اش، لایسنس رایگان یا انعطاف‌پذیر، و فراگیر بودن آن در محاسبات سرور استفاده می‌کنند. توزیع‌های لینوکس زیادی وجود دارد که هر کدام دارای نگهدارنده‌های خاص خود هستند که برخی توسط ارائه‌دهندگان تجاری پشتیبانی می‌شوند و برخی دیگر نه. توزیع‌های مورد توجه در بخش‌های زیر، برخی از محبوب‌ترین سیستم‌عامل‌های استفاده شده برای اجرای سرورهای ابری هستند.

بررسی محبوبیت

اوبونتو یکی از محبوب‌ترین توزیع‌های لینوکس برای هم سرورها و هم کامپیوترهای شخصی است. نسخه‌های جدید اوبونتو هر شش ماه یک بار منتشر می‌شوند و نسخه‌های جدید پشتیبانی طولانی‌مدت اوبونتو (LTS) هر دو سال یک بار منتشر و برای پنج سال حمایت می‌شوند. اکثر محتوای آموزشی در مورد لینوکس بدلیل محبوبیت اوبونتو به آن اشاره می‌کند و گستردگی پشتیبانی و کامیونیتی بزرگ آن یک نقطه قوت به حساب می آید.

دبیان پایه اوبونتو است، به این معنا که اوبونتو بر پایهٔ دبیان ساخته شده و برخی از تصمیمات معماری و فنی دبیان، به توسعه و انتشار اوبونتو هم اعمال می‌شود، و از همان فرمت بسته (.deb) و مدیر بسته ای(apt) استفاده می‌کند که اوبونتو استفاده می‌کند. دبیان به دلیل انتخاب بسته بندی محافظه کارانه و عدم پشتیبانی تجاری آن برای سرورهای تولیدی (منظور از سرور های تولیدی در اینجا سرورهای اداری و سازمانی بزرگ است) محبوب نیست. با این حال، بسیاری از کاربران دبیان را به دلیل قابل حمل بودن آن و استفاده از آن به عنوان پایه برای بسیاری از توزیع‌های لینوکس دیگر در پلتفرم‌های مختلف، از جمله Raspbian (محبوب‌ترین سیستم‌عامل Raspberry Pi) انتخاب می‌کنند.

Red Hat Enterprise Linux یا RHEL، محبوب ترین توزیع تجاری لینوکس است. برخلاف خانواده دبیان، از بسته‌های rpm. و یک مدیر بسته به نام dnf به همراه اکوسیستم ابزار خود استفاده می‌کند. به دلیل موارد لایسنس، Red Hat فقط در مواردی استفاده می شود که یک قرارداد پشتیبانی تجاری وجود داشته باشد.

راکی لینوکس نیز بر پایه Red Hat است، همانطور که اوبونتو بر پایه دبیان است، اما برخلاف RHEL مانند اکثر توزیع‌های لینوکس دیگر برای استفاده رایگان است، و همین دلیل راکی لینوکس را به انتخابی محبوب برای کاربرانی تبدیل می‌کند که قصد استفاده از ابزار Red Hat را دارند ولی ممکن است از پشتیبانی تجاری  Ret Hatاستفاده نکنند. قبلاً یک توزیع به نام CentOS همان نقش را که راکی لینوکس اکنون دارد، پر کرده بود، اما مدل انتشار آن تغییر کرده است، وRed Hat  اعلام کرده است که دیگر این نسخه را پشتیبانی نخواهد کرد. نسخه‌های راکی لینوکس به نسخه‌های RHEL خیلی شبیه هستند، و بیشتر مستندات می‌توانند بین دو توزیع به اشتراک گذاشته شوند.

فدورا بالادست Red Hat است، و مانند اوبونتو، در سیستم عامل شخصی و همچنین بر روی سرورها استفاده می‌شود. فدورا محل توسعه دهنده‌های اصلی بسیاری از بسته‌های اکوسیستم RHEL  و همچنین محیط دسکتاپ Gnome است، که به عنوان پیش‌فرض توسط اوبونتو و دیگران استفاده می‌شود.

نکته: محیط دسکتاپ GNOME یکی از محیط‌های دسکتاپ محبوب در لینوکس است که برای بسیاری از توزیع‌های لینوکس به عنوان محیط استاندارد استفاده می‌شود. GNOME با تمرکز بر روی سادگی، ویژگی های مختلف و ظاهری زیبا طراحی شده است و امکانات بسیاری برای کاربران ارائه می‌دهد.

آرچ لینوکس یکی از توزیع‌های لینوکس محبوب بر روی دسکتاپ است که عضو خانواده‌ی دبیان یا رد هت لینوکس نیست، و قالب بسته و ابزار منحصر به فرد خود را ارائه می‌دهد. برخلاف سایر توزیع‌ها، از هیچ نوع ورژن‌بندی منتشر نمی‌شود و بسته‌های آن همیشه جدیدترین موجود هستند. به همین دلیل، برای سرورهای سازمانی توصیه نمی‌شود، اما مستندات عالی را فراهم می‌کند و برای کاربران با تجربه بسیار انعطاف‌پذیر است.

Alpine Linux یک توزیع حداقلی لینوکس است که به طور پیش فرض ابزارهای رایج زیادی را ارائه نمی دهد. در گذشته، توزیع‌های لینوکس زیادی با این هدف ایجاد شده‌اند. Alpine معمولاً در استقرارهای کانتینری مانند Docker استفاده می شود، جایی که نرم افزار شما ممکن است برای اجرا به یک سیستم عامل مجازی نیاز داشته باشد، اما باید منابع کلی خود را تا حد امکان کوچک نگه دارد. شما معمولاً مستقیماً در Alpine Linux کار نمی کنید مگر اینکه بخواهید نمونه اولیه یک کانتینر را بسازید.

*کانتینر در واقع محیط های مجازی هستند که امکان اجرا و ایزوله کردن نرم‌افزار و سرویس‌ها را فراهم می‌کند. کانتینرها شامل کدهای برنامه، کتابخانه‌ها، فایل‌های پیکربندی، محیط اجرایی و هرگونه منبع دیگری هستند که برای اجرای یک برنامه لازم است. با استفاده از کانتینرها، می‌توانید توسعه، تست و ران کردن نرم‌افزار را سریع‌تر، ساده‌تر و قابل اطمینان‌تر انجام دهید.

پیش از این، تفاوت‌های بیشتری بین توزیع‌ها در انتخاب سیستم init، مدیر پنجره و سایر کتابخانه‌ها وجود داشت، اما تقریباً همه توزیع‌های اصلی لینوکس در حال حاضر بر روی systemd و سایر ابزارهای مشابه استاندارد شده‌اند.

انتخاب یک توزیع

توزیع‌های لینوکس دیگر زیادی وجود دارند، اما همین هفت توزیع میتواند کافی باشد. همانطور که از این بررسی نیز مشخص است، بیشتر معیارهای انتخاب شما برای توزیع‌های لینوکس به موارد زیر می‌آید:

  • - آیا نیاز به یک توزیع برگرفته شده از دبیان یا یک اکوسیستم  Red Hatدارید؟
  • - قرار است بر روی چه پلتفرمی (سرور، دسکتاپ یا کانتینر) توسعه ‌دهید؟
  • - آیا نیاز به استفاده از جدیدترین بسته‌ها یا بسته‌های پایدار دارید؟

انتخاب یک توزیع به نحوه کارایی و عملکرد بستگی دارد، اما اگر قرار است بر روی سرور کار ‌کنید و نیازی به هیچ الزامی برای اکوسیستم ردهت در محیط تولید ندارید، اوبونتو انتخاب پیش‌فرض محبوبی است. همچنین می‌توانید بسته‌های موجود برای یک توزیع خاص را از مخازن بسته‌های آنها بررسی کنید. به عنوان مثال، بسته‌های Ubuntu 22.04 "Jammy Jellyfish" در بخش Jammy از وب‌سایت Ubuntu.com میزبانی می‌شوند.

مدیریت بسته

اکثر توزیع‌های لینوکس در نحوه نصب و استفاده از بسته‌های شخص ثالث (بسته‌هایی که از منابع بسته خود مخزن در دسترس نیستند) به طور قابل توجهی متفاوت هستند. Red Hat، فدورا و راکی لینوکس عموماً از چند مخزن بسته شخص ثالث محبوب علاوه بر بسته‌های رسمی خود استفاده می‌کنند که با رویکرد معتبرتر و مبتنی بر تولید سازگار است. یکی از این‌ها بسته‌های اضافی برای Enterprise Linux یا EPEL است.

* Enterprise Linux به توزیع‌هایی از سیستم‌عامل لینوکس اطلاق می‌شود که برای استفاده در محیط‌های کسب‌وکار و سازمانی طراحی شده‌اند و از ویژگی‌هایی مانند پشتیبانی بلندمدت، امنیت بالا، پایداری و ابزارهای مدیریت متناسب با نیازهای یک سازمان برخوردارند.

 از آنجایی که اکوسیستم RHEL بین بسته‌هایی که از نظر تجاری پشتیبانی می‌شوند و بسته‌هایی که پشتیبانی نمی‌شوند تمایز قائل می‌شود، بسیاری از بسته‌های رایجی که بطور پیش فرض در اوبونتو در دسترس هستند، از شما می‌خواهند EPEL را برای نصب آنها در Red Hat پیکربندی کنید.

امیدواریم این آموزش به شما کمک کرده باشد تا بتوانید توزیع لینوکس مورد نظر خود را انتخاب کنید. در صورتی که درباره این آموزش به مشکل یا سوالی برخورد کردید، میتوانید آن را در بخش دیدگاه بیان کنید. 

 

 

آموزش های مرتبط:

نحوه نصب وردپرس با LEMP در ابونتو 22.04
آموزش نصب و کانفیگ Nginx بر روی Ubuntu
رفع خطای sudo unable to open read-only file system
نحوه نصب لاراول در CentOS Stream 9
طریقه نصب ionCube بر روی CentOS
 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

خرید هاست

 

آموزش های مرتبط